News and Films from the Frontline of the War on Drugs
UŻYWANIE NARKOTYKÓW NA ULICACH TO NARASTAJĄCY PROBLEM NASZYCH MIAST
Używanie tych samych strzykawek przez wielu użytkowników prowadzi do zakażeń, takich jak WZW typu C albo HIV. Wyrzucone igły leżące na ulicach nie są mile widziane przez mieszkańców. Rozwiązanie problemu nie leży w rękach Policji - aresztowanie osób uzależnionych nie zredukuje ich liczby, ale spowoduje, że będą używać w bardziej ryzykowny sposób, oraz że będą wyrzucać igły na ulice naszych miast. Dotychczasowe metody przeciwdziałania problemom narkotykowym nie działają. Jest to kampania mająca na celu znalezienie nowego sposobu na rozwiązanie tego problemu – zapewnienia pokojów służących do bezpiecznych iniekcji.
Jeżeli stworzymy miejsca, gdzie osoby uzależnione będą mogły zażyć substancje psychoaktywne używając sterylnego sprzętu i pod nadzorem, będziemy mogli zredukować ryzyko przedawkowania i zakażenia, a także zachowania kryminalne na ulicach! Kampania Room for Change – Pokoje Wymiany ma na celu promowanie pragmatycznych rozwiązań problemów narkotykowych - przewiń dalej aby znaleźć więcej informacji na temat tych problemów i rzeczywistych rozwiązań, które sprawdziły się w wielu dużych miastach świata! Jeżeli zgadzasz się, że karanie nie jest skutecznym rozwiązaniem, podpisz naszą petycję!
(Ta strona przedstawia stan kampanii w 2015 roku)
Otwarte sceny narkotykowe - Open drug scenes – Ludzie zażywający substancje psychoaktywne w iniekcjach często żyją na skraju społeczeństwa: nie mają pracy, domu ani rodziny. Spędzają większość czasu na ulicy, starając się zdobyć narkotyki, które zażywają w ciemnych zaułkach i bramach w niehigienicznych warunkach. To powoduje nieprzyjemne sytuacje dla otoczenia. Wymieniają się strzykawkami i igłami, które zwykle pozostawiają na miejscu, aby uniknąć aresztowania przez policję.
Zakażenia – Co trzecie zakażenie HIV poza terenem Afryki Subsaharyjskiej ma związek z wymienianiem się sprzętem iniekcyjnym. Inny, mniej znany wirus, WZW typu C, jest jeszcze bardziej zaraźliwy i rozprzestrzenia się wśród osób uzależnionych szybciej niż w jakiejkolwiek innej grupie. Leczenie chorób spowodowanych przez te wirusy kosztuje dużo więcej niż zapobieganie im poprzez dystrybucję czystego sprzętu iniekcyjnego oraz zapewnienie higienicznych warunków.Photo: Ben art core
Nowe ogniska HIV w Europie – Przez długi czas odsetek zakażeń HIV wśród osób uzależninyc w większości krajów europejskich pozostawał niewielki. W konsekwencji kryzysu finansowego w Europie, sytuacja ta zmienia się. Zdrowie publiczne i pomoc społeczna to często pierwsze „ofiary” oszczędności budżetowych. Miasta takie jak Ateny, Bukareszt i Sofia dostrzegają duże ogniska zakażeń HIV wśród osób uzależnionych. Na przykładzie innych krajów wiemy, że epidemia nie zatrzymuje się na grupie osób uzależnionych - rozszerza się na całą populację, choćby innymi drogami zakażenia jak seks bez zabezpieczeń.
Dopalacze - Legal highs – W 2009 roku w Europie nadeszła bezprecedensowa fala syntetycznych substancji psychoaktywnych. Te substancje, często zwane przez media dopalaczmi(legal highs) nie znajdują się na liście substancji zakazanych, co nie oznacza, że nie wywołują efektów zażywania tradycyjnych nielegalnych substancji. W niektórych miastach, takich jak Budapeszt i Bukareszt, tysiące osób uzależnionych zaczynało od takich właśnie substancji. Heroinę zażywa się średnio 3-4 razy dziennie, tymczasem te substancje zażywane są 10-15 razy na dzień, co zwiększa ryzyko infekcji.
Przedawkowania – Zużyte igły i strzykawki, sreberka i inne związane z używaniem narkotyków w iniekcjach odpady można codziennie zobaczyć na ulicach w tych częściach miast, gdzie ludzie zażywają narkotyki iniekcyjne. Chociaż wciąż nie stwierdzono przypadku zakażenia osoby postronnej chorobą przenoszoną przez krew za pośrednictwem wyrzuconej igły lub strzykawki, takie zużyte sprzęty zawsze budzą strach, gniew, odrazę i frustrację.
KARANIE NIE JEST ROZWIZANIEM
Wiêksza liczba policjantów patrolujcych ulice i aresztujcych u¿ytkoników narkotyków nie prowadzi do ograniczenia u¿ywania, ani te¿ do redukcji odpadów na ulicach, które wi¿ siê z u¿ywaniem. Przeciwnie, strach przed policj mo¿e powodowaæ wyrzucanie zu¿ytych igie³ w po¶piechu na ulicê. S dowody na to, ¿e ograniczenie dostêpu do czystych igie³ nie prowadzi do redukcji liczby osób uzale¿nionych na ulicach, a wrêcz przeciwnie ? zachêca do wymieniania siê sprzêtem injekcyjnym miêdzy sob, co prowadzi do rozprzesrzeniania siê zaka¿eñ. Przepe³nione wiêzienia s skupiskiem uzale¿nieñ i zaka¿eñ zwizanych z narkotykami.
CZTEROFILAROWE ROZWIĄZANIE PROBLEMU NARKOTYKOWEGO
Zapobieganie – dla tych, którzy nigdy nie używali substancji psychoaktywnych, albo eksperymentują, musimy zapewnić opartą na rzetelnej wiedzy edukację narkotykową w szkole, w rodzinie oraz w klubach!
Leczenie – dla tych, którzy używają substancji psychoaktywnych i chcą podjąć leczenie, musimy zapewnić poradnictwo, detoksykację, grupy terapeutyczne i programu reintegracji społecznej.
Redukcja Szkód – dla używających subsntacji psychoaktywnych w iniekcjach musimy zapewnić sterylny sprzęt injekcyjny i bezpieczne miejsce, gdzie będą mogli zażyć narkotyki nie przeszkadzając innym, co przeciwdziałać będzie zakażeniom i śmiertelnym przedawkowaniom. Tego rodzaju programy powinny być punktem wyjścia dla innych rodzajów pomocy!
Przestrzeganie prawa – dla społeczeństwa, policja powinna zapewniać bezpieczeństwo w miejscach publicznych, kierujac osoby uzależnione do pokojów injekcyjnych.
To właśnie nazywamy czterofilarowym podejściem. Każde miasto musi stworzyć swoją własną strategię narkotykową opartą na czterech filarach, powołać koordynatorów ds. narkotyków i przyznać adekwatny budżet w celu wprowadzenia strategii. Miasta, które wprowadziły to podejście osiągnęły wielki sukces w postaci redukcji zażywania narkotyków na ulicach i związanych z tym szkód. Pierwsze miasta, które przeprowadziły eksperyment znajdowały się w Szwajcarii, gdzie pierwszy pokój injekcyjny został otwarty w 1986 r. Kilka innych miast w Holandii, Niemczech, Hiszpanii, Australii, Kanadzie, Danii, Luxemburgu i Norwegii poszło za tym przykładem. Pokój injekcyjny został otwarty w Atenach w 2013, a niedługo potem w Paryżu i Lizbonie. Obecnie w tych krajach funkcjonuje ponad 90 takich miejsc. Co ważne, nie powstanie programów nie wpłyneło na zwiększenie liczby użytkowników narkotyków, zaś uratowały wiele ludzkich istnień. Na ich terenie nie odnotowano żadnego zgonu.
Coraz więcej miast zdaje sobie sprawę z tego, że karanie ludzi za używanie narkotyków tylko kreuje kolejne problemy - ale jeżeli stworzymy bezpieczne i higieniczne miejsca nadzorowane przez personel medyczny i opiekę społeczną, możemy zredukować przypadki przedawkowań oraz używania narkotyków na ulicach ze wszystkimi niedogodnościami, odpadami i zakażeniami. A w dodatku te miejsca mogą pomóc osobom uzależnionym rozpocząć leczenie!
POKOJE INJEKCYJNE
Bezpieczne pokoje injekcyjne to nie luksus - to inwestycja, która zaprocentuje nie tylko dla osób uzalenionych, ale i caego spoeczeñstwa! W miastach, w których otworzono pokoje injekcyjne,
Zredukowano uywanie narkotyków w miejscach publicznych Uytkownicy substancji psychoaktywnych nie zaywaj narkotyków w ciemnych alekjach i parkach, ale w nadzorowanych pokojach;
Odsetek zakaeñ zmniejszy siê Uytkownicy korzystaj ze sterylnego sprzêtu i nie wymieniaj siê igami;
Wiêcej osób uzalenionych rozpoczêo leczenie Osoby uzalenione s motywowane i maj moliwo skorzystania z programów leczniczych, za wiêksza liczba osób decyduje siê na abstynencjê;
Na ulicach miast jest mniejœodpadów zwizanych z iniekcyjnym zaywaniem narkotyków Odpady zwizane z iniekcyjnym zaywaniem narkotyków jako materiay toksyczne s bezpiecznie zbierane w pokojach injekcyjnych i ani jedna zanieczyszczona iga nie trafia na ulicê;
Spada liczba miertelnych przedawkowañ narkotyków Jeeli dojdzie do przedawkowania narkotyków w pokoju injekcyjnym, pomoc medyczna moe od razu zainterweniowa.
Rozwiązania
MIASTA UCZESTNICZĄCE
W kampanii bior udzia organizacje pozarzdowe z omiu miast: Aten, Belgradu, Bratysawy, Bukaresztu, Budapesztu, Porto, Sofii i Warszawy.
ATENY
Grecja jest jednym z krajów najbardziej doświadczonych przez ekonomiczny kryzys w Europie. Jak podaje OKANA (państwowa agencja leczenia narkomanii), użycie narkotyków w iniekcjach gwałtownie wzrosło w konsekwencji rosnącej niestabilności finansowej wśród młodych ludzi. Oficjalne szacunki mówią o 25.000 osobach zażywających narkotyki na ulicach, głównie w Atenach. Greek Drug Users Union twierdzi jednak, że faktyczna liczba osób zażywających narkotyki na ulicach w samych Atenach, to około 30.000 lub więcej - ludzie, którzy nigdy nie kontaktowali się ze służbami, i których istnienia nie zarejestrowano. Przez długi czas władze sądziły, że mogą wyeliminować problem narkotyków za pomocą akcji policyjnych i izolacji więziennej, zaś dostęp do leczenia oraz czystych igieł i strzykawek był ograniczony w porównaniu z dostępnością w większości miast zachodniej Europy. W konsekwencji, ludzie zwykle wymieniają się igłami, co prowadzi do zakażeń WZW typu C oraz HIV. Pomiędzy 2006 a 2011 rokiem, odnotowano dziewięć przypadków zakażenia HIV wśród użytkowników narkotyków, zaś w samym 2011 roku zarejestrowano aż 256 takich przypadków!
Gdy epidemia HIV pojawiła się w kraju, stopniowo władze zdały sobie sprawę z pilnej potrzeby zmiany podejścia: rząd zainwestował więcej pieniędzy w podstawową redukcję szkód (street-working, sprawny kontakt ze szpitalnymi oddziałami zakaźnymi zapewniającymi leczenie), podczas gdy epidemia wymagała zastosowania bardziej efektywnej strategii. Dużo więcej czystych igieł zostało rozdanych, dużo więcej osób przyjęto na leczenie, ale nie było noclegowni dla bezdomnych użytkowników narkotyków, nie osiągnięto też poprawy w kwestii oczekiwania na leczenie substytucyjne. Redukcja szkód została wzmocniona poprzez zaangażowanie wielu pacjentów substytucyjnych, którzy chcieli pracować jako wolontariusze, jednak ostatecznie odmówiono im współpracy. W trudnych czasach to społeczeństwo obywatelskie, a nie rząd, opowiedziało się za sprawą - naciskając na władze, tworząc inicjatywy informujące ludzi na ulicach i angażujące się w tworzenie bardziej ludzkiego i zdrowego świata.
W 2013 roku, OKANA otworzyła pierwszy pokój iniekcyjny w Atenach, gdzie setki użytkowników narkotyków miesięcznie mogą uniknąć zakażeń zażywając narkotyki w bezpiecznym miejscu, zamiast robić to na ulicy. Epidemia została opanowana, ale wciąż jest wiele do zrobienia. Niestety, z powodu problemów prawnych pokój iniekcyjny został zamknięty, a ludzie wciąż muszą czekać latami na leczenie. Organizacje społeczne walczą o wzmocnienie prewencji, leczenia i redukcji szkód, oraz mniejszą stygmatyzację, wykluczenie, kryminalizację i karanie! Partnerem naszej kampanii w Grecji jest Greek Drug Users Union. Aby dowiedzieć się więcej o sytuacji w Grecji, obejrzyj film nakręcony wspólnie przez Drugreporter i Greek Drug Users Union.
BELGRADU
Belgrad to miasto położone na skrzyżowaniu kilku szlaków przemytu heroiny ze znaczącą populacją osób używających narkotyków w iniekcjach. Wielu z nich przynależy do mniejszości etnicznej, głównie marginalizowanej populacji Romów. Większość z tych użytkowników żyje w skrajnym ubóstwie na marginesie życia społecznego. Dzięki dotacji z Globalnego Funduszu Walki z AIDS, Gruźlicą i Malarią, kilka usług redukcji szkód, takich jak dystrybucja czystych igieł i strzykawek, zostało wprowadzonych w Serbii w pierwszej dekadzie tego wieku. Dotychczas wskaźnik zakażeń wśród osób używających narkotyków pozostawał niski, ale dostęp do usług redukcji szkód nie jest wystarczający. - Najlepszym wskaźnikiem ryzyka jest duża częstotliwość infekcji zapalenia wątroby typu C.
Cała nadzieja na rozwój programów redukcji szkód pokładana jest w osobach dostarczających ten rodzaj usług, gdyż kraj nie kwalifikuje się otrzymywania dalszych dotacji z Funduszu Globalnego, a ostatnie finansowanie z tego źródła zakończyło się w tym roku. Programy, które pomagają użytkownikom narkotyków mają niepewną przyszłość - część z nich z pewnością przestanie działać. Ani rząd krajowy, ani władze lokalne w Belgradzie, nie są w stanie zapewnić odpowiedniego finansowania w celu zmniejszenia szkód związanych z używaniem narkotyków na ulicach miasta. Prosimy o wsparcie walki lokalnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego, aby zobligować decydentów do podjęcia działań w oparciu o metodę czterech filarów! Naszym partnerem kampanii z Serbii jest Re-Generation. Chcesz dowiedzieć się więcej o sytuacji w Serbii, obejrzyj film Drugreporter wyprodukowany we współpracy z Re-Generation.
BRATYSŁAWA
W ostatnich latach zażywanie metamfetaminy w iniekcjach (znana jako Pervitin na Słowacji) jest coraz bardziej popularne w Bratysławie. Duża liczba osób wstrzykujących narkotyki należy do mniejszości romskiej - społecznie zmarginalizowanej oraz o słabym dostępie do wszelkiego rodzaju usług zdrowotnych. W niektórych częściach miasta, używanie narkotyków w miejscach publicznych jest źródłem konfliktów, zwłaszcza w relacjach z osobami mieszkającymi w sąsiedztwie. Użytkownicy często wstrzykują na klatkach schodowych czy zielnikach, dzieląc się przy tym igłami i strzykawkami. Czterech na dziesięciu jest zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu C.
Prawo narkotykowe jest restrykcyjne, a osoby używające narkotyków często nie mają odwagi korzystać z miejsc, gdzie oferowana jest pomoc społeczna ze względu na obawy przed aresztowaniem. Istnieje tylko kilka organizacji oferujących profilaktykę, leczenie i redukcję szkód, lecz Rada Miasta nie wspomaga ich żadnymi funduszami. Dodatkowo nie ma żadnej miejskiej strategii narkotykowej, mającej na celu rozwiązanie problemów. Rząd krajowy rozważa obecnie dekryminalizację używania narkotyków - wydaje się, że jest to pęd do zmian. Prosimy o wsparcie lokalnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego, takich jak Odyseusz. Jeśli opowiadasz się za wprowadzeniem nowej polityki narkotykowej opartej na profilaktyce, leczeniu, redukcji szkód i niekaraniu, podpisz naszą petycję! Partnerem naszej kampanii na Słowacji jest Odyseus. By dowiedzieć się więcej na temat sytuacji na Słowacji, obejrzyj film Drugreporter wyprodukowany we współpracy z Odyseus.
BUKARESZTU
Przez wiele lat, w Bukareszcie dochodziło do zakażeń HIV wśród osób zażywających narkotyki w iniekcjach bardzo rzadko. Ta sytuacja zmieniła się dramatycznie w ostatnich latach - podczas gdy w 2007 roku odnotowano zaledwie 4 nowe przypadki zakażenia HIV, to już od tego czasu do dnia 31 grudnia 2014 odnotowano aż 801 nowych zakażeń. Co jest powodem takiej sytuacji? Częściowo spowodował to boom na rynku nowych używek psychoaktywnych (sprzedawanych jako "ethnobotanicals"), który doprowadził do szybkiego wzrostu liczby użytkowników wstrzykujących narkotyki. Podczas gdy heroinę wstrzykuje się średnio ok. 4-5 razy dziennie, tak stymulanty nawet 10-15 razy. Innym wyjaśnieniem może być ograniczona dostępność do czystych igieł i strzykawek, która dramatycznie spadła w tym samym okresie, więc użytkownicy korzystali ze wspólnego sprzętu do iniekcji, co doprowadziło do nowych zakażeń
Istnieją programy redukcji szkód w Rumunii, które mają na celu zapobieganie dzielenia się sprzętem do iniekcji, a zatem ograniczają rozprzestrzenianie się zakażeń przenoszonych przez krew. Programy te pomagają także osobom uzależnionym dostać się na detoksykację i rehabilitację. Większość z tych programów była finansowana przez Fundusz Globalny, jednak po wejściu kraju do UE, Rumunia przestała kwalifikować się do państw mogących starać się o dotacje z Globalnego Funduszu. Ani rząd krajowy, ani Rada Miasta nie dostarczyły żadnych środków zastępczych, aby zapewnić ciągłość funkcjonowania programów redukcji szkód, więc usługi te częściowo przestały istnieć.
Od 2010 roku, finansowanie redukcji szkód jest niestabilne, umożliwia pracownikom kontynuowanie serwisu, ale także stawia przez nowymi wyzwaniami w poszukiwaniu sposobów na finansowanie programów wymiany igieł i strzykawki oraz programów substytucyjnych, choćby z takich źródeł jak Europejski Funduszy Strukturalny. Mimo, że skuteczność redukcji szkód jest powszechnie akceptowana i uznawana przez decydentów, pozytywne stanowisko w tej sprawie nie zostało poparte zobowiązaniem finansowym. Sytuacja ta prowadzi do przerw w świadczeniu usług, jak to miało miejsce w lipcu 2013, gdy doszło do czasowego zamknięcia serwisu z powodu braku leków i sterylnego sprzętu, zaś organizacje społeczeństwa obywatelskiego wraz z PWID rozpoczęły protest, wzywając do natychmiastowej pomocy na rzecz programów redukcji szkód.
Wielu użytkowników narkotyków żyje na ulicy lub w zimie- w kanalizacji publicznej, pod ziemią, gdzie nie ma czystej wody i nie są spełnione warunki higieniczne. Zanieczyszczenia związane z używaniem narkotyków są uciążliwym i stałym źródłem nieporozumień wśród mieszkańców okolicy. Organizacje społeczeństwa obywatelskiego apelują o tworzenie pomieszczeń do bezpiecznego zażywania narkotyków, w którym ludzie będą w mogli używać swoich substancji pod nadzorem lekarza, w higienicznych warunkach, bez zaśmiecania lub przeszkadzania innym osobom. Bukareszt musi stworzyć strategię narkotykową opartą na czterech filarach i zapewnić wsparcie, prewencję, leczenie i redukcję szkód, a także współpracę z policją w realizacji tych usług. Prosimy o wsparcie naszej petycji! Naszym partnerem kampanii w Rumnii jest Romanian Harm Reduction Network. By dowiedzieć się więcej o sytuacji w Rumunii, obejrzyj film Drugreporter wyprodukowany we współpracy z Romanian Harm Reduction Network.
BUDAPESZTU
W Budapeszcie odnotowano znaczne zmiany na rynku narkotykowym od 2009r.: odsetek osób zażywających heroinę spadł niemal do zera, podczas gdy tysiące ludzi zaczęło wstrzykiwać nowe substancje psychoaktywne - syntetyczne stymulanty produkowane w Chinach i Indiach. Narkotyki te są wstrzykiwane częściej niż tradycyjne, bo ok. 10-15 razy dziennie. Tysiące osób marginalizowanych, zażywających narkotyki w iniekcjach (wielu z nich to Romowie) żyją w dzielnicach slumsów oraz nie mają dostępu do usług zdrowotnych. Zazwyczaj wstrzykują substancje w zaciemnionych zaułkach miast, parkach i opuszczonych budynkach. Zużyte i zanieczyszczone igły są przyczyną poważnego problemu społecznego, a dzielnie się sprzętem do iniekcji w grupie użytkowników prowadzi do zakażeń. W latach 2011 - 2014 odsetek zakażeń wirusowym zapaleniem wątroby typu C wśród osób zażywających narkotyki w iniekcjach niemal podwoił się.
Niestety, lokalnym decydentom nie udało się rozpoznać prawdziwych przyczyn problemu, a zamiast tego zaczęli obwiniać za tą sytuację realizatorów programów wymiany igieł i strzykawek; w rezultacie, dwa z tych programów zamknięto w ostatnim roku. Rozwiązanie nie polega na likwidacji świadczeń zdrowotnych, które starają się pomóc ludziom - ale we wspieraniu ich w próbie tworzenia czystego i bezpiecznego miejsca, do którego użytkownicy mogą przyjść, zamiast wstrzykiwać na ulicach. Budapeszt potrzebuje strategii narkotykowej opartej na profilaktyce, leczeniu, redukcji szkód oraz egzekwowaniu prawa; a ponadto, na stworzeniu stanowiska koordynatora ds. realizacji strategii i zapewnieniu budżetu na ten cel. Pomóż nam zmienić politykę narkotykową i podpisz naszą petycję! By dowiedzieć się więcej o sytuacji na Węgrzech, obejrzyj film Drugreporter
SZÓFIA
W Sofii żyją tysiące osób zażywające narkotyki w iniekcjach. Wiele z nich należy do marginalizowanych grup społecznych, takich jak Romowie, którzy żyją w ubóstwie na obrzeżach miast, często są to osoby bezdomne i bezrobotne. Wielu użytkowników narkotyków wstrzykuje na ulicach, w niehigienicznych warunkach z ograniczonym dostępem do czystych igieł i strzykawek, zaś apteki często odmawiają im sprzedaży czystego sprzętu do iniekcji. W Sofii funkcjonuje tylko jedna organizacja, która zapewnia sterylny sprzęt. Użytkownicy narkotyków rozrzucający nieczystości po iniekcjach powodują konflikty w sąsiedztwie, a sensacyjne donosy medialne na ten temat powodują interwencje policyjne.
Bułgaria ma jedno z najsurowszych praw narkotykowych w Unii Europejskiej. W ośmiomilionowym kraju, ok. 800 osób jest więzionych co roku z powodu zarzutów związanych z popełnieniem przestępstw narkotykowych. Więzienia nie są sposobem na utrzymanie ludzi z dala od narkotyków. Według szacunków organów więziennych, ponad 20 procent więźniów jest uzależnionych od narkotyków, a wielu z nich rozwija wzorce problemowego zażywania narkotyków dopiero po osadzeniu w więzieniu. Strach przed aresztowaniem przez policję zmusza użytkowników narkotyków do używania w sposób ryzykowny, co prowadzi do wyrzucania zużytych igieł w pośpiechu.
Istnieją pewne niepokojące tendencje w odniesieniu do zakażeń wśród osób zażywających narkotyki. Ilość zakażeń HIV wzrosła z 74 przypadków w roku 2004 do 157 w roku 2012, podczas gdy procent zakażonych WZW typu C przekracza 70%. Koszty zapobiegania zakażeniom HIV i WZW typu C są znacznie niższe, niż koszty leczenia ludzi, u których rozwinie się wirus. Sofia nie ma strategii przeciwdziałania narkomanii, a miasto nie zapewnia finansowania profilaktyki, leczenia ani redukcji szkód. Proszę pomóc nam zachęcić decydentów do wysłuchania ekspertów i robienia tego, co jest naprawdę potrzebne do zmniejszenia szkód związanych z używaniem narkotyków - podpisz petycję tutaj! Naszym partnerem kampanii z Bułgarii jest Initiative for Health Foundation. Aby dowiedzieć się więcej o sytuacji w Bułgarii, obejrzyj film Drugreporter wyprodukowany przy współpracy z Initiative for Health Foundation.
WARSZAWY
W Polsce żyje około 15.000-19.000 osób zażywających narkotyki w iniekcjach. Warszawa jest miastem, w którym funkcjonuje odpowiednia ilość programów substytucyjnych, natomiast w gorszej sytuacji są użytkownicy narkotyków z innych dużych miast jak Katowice czy Gdańsk, którzy napotykają na ograniczenia w dostępie do leczenia.
Wielu z tych ludzi zażywa heroinę w niehigienicznych warunkach i nieodpowiednich miejscach, gdzie dochodzi do dzielenia się tymi samymi igłami i strzykawkami, zwiększając tym samym ryzyko przedawkowania, zakażeń HIV, czy zapalenia wątroby typu C. W niektórych rejonach Warszawy, dochodzi do konfliktów między użytkownikami narkotyków, a mieszkańcami, głównie z powodu wyrzucania na ulicę zużytych igieł i innych nieczystości związanych z zażywaniem narkotyków. Polskie prawo narkotykowe jest bardzo surowe, zaś wielu młodych ludzi jest skazywanych z powodu drobnych przestępstw narkotykowych. Wzrost liczby osób osadzonych w więzieniach nie doprowadził do spadku liczby użytkowników narkotyków. Skutecznym rozwiązaniem byłoby leczenie osób uzależnionych oraz zmniejszanie ryzyka rozprzestrzeniania się chorób przenoszonych przez krew za pomocą pragmatycznych działań, takich jak dystrybucja czystych igieł i strzykawek.
Uzależnienie od heroiny można leczyć za pomocą opioidów wydawanych w ramach leczenia substytucyjnego - takich jak metadon czy buprenorfina. Niestety, nadal tylko niewielka część osób zażywających heroinę, ma dostęp do tego typu leczenia oraz sterylnych igieł i strzykawek. Organizacje zajmujące się ograniczaniem szkód związanych z używaniem narkotyków twierdzą, że istnieje potrzeba stworzenia nowych ram prawnych, które pozwolą na tworzenie miejsc leczenia oferujących ciągłość opieki, jak i pokoi bezpiecznej iniekcji dla osób zażywających narkotyki, w którym nie tylko można by wstrzykiwać narkotyki dożylnie w sterylnych warunkach, pod nadzorem, ale w którym także użytkownicy narkotyków mogliby zostać zmotywowani do zmiany sposobu życia i reintegracji społecznej. Należy podjąć działania i podpisać naszą petycję na rzecz bezpieczniejszej Warszawy - miasta, które proponuje realne rozwiązania, a nie karanie! Partnerem naszej kampanii z Polski jest Polska Sieć Polityki Narkotykowej. Aby dowiedzieć się więcej o sytuacji w Polsce, obejrzeć film Drugreporter wyprodukowany we współpracy z Polską Siecią Polityki Narkotykowej.
PORTO
W latach 80-tych w Porto nastąpił ogromny wzrost problemu iniekcyjnego zażywania narkotyków. Mieszkańcy miasta byli przerażeni, widząc młodych ludzi zażywających narkotyki w iniekcjach na ulicach i często wzywali policję by interweniowała. Kryminalizacja używania narkotyków nie pomogła - w jej wyniku doszło do gwałtownego wzrostu zakażeń HIV i śmiertelnych przedawkowań, ponieważ użytkownicy narkotyków zostali zepchnięci na margines społeczeństwa. Portugalski rząd zdekryminalizował używanie narkotyków w 1999 roku i przyjął nową strategię przeciwdziałania narkomanii, która miała na celu zapewnienie profilaktyki, leczenia i usług z zakresu redukcji szkód. W efekcie tych działań, znaczna liczba użytkowników heroiny rozpoczęła leczenie, a ci którzy nie zdecydowali się na podjęcie takiego kroku, zostali wyposażeni w sterylne igły i strzykawki. To nowe podejście procentuje do dziś, a problemy związane z przyjmowaniem narkotyków w iniekcjach zmniejszyły się .
Gdy kryzys gospodarczy dotarł także do Portugalii, usługi socjalne i zdrowotne padły ofiarą cięć finansowych. Serwis pomocowy dla użytkowników narkotyków nie okazał się priorytetowym dla władz kraju, więc wprowadzenie ograniczeń finansowania tego rodzaju usług było bardzo łatwe. Cena za podjęcie takiej decyzji zostanie zapłacona przez całe społeczeństwo, w postaci śmierci, chorób i przestępczości. Inwestycja w zapobieganie, leczenie i redukcję szkód jest inwestycją w przyszłość - to Porto zdrowsze i bezpieczniejsze. Istnieją już programy dystrybucji leków substytucyjnych i sterylnego sprzętu do iniekcji dla osób używających narkotyki – jednak rozwiązaniem jest także stworzenie pokojów, umożliwiających bezpieczną iniekcję w nadzorowanych i higienicznych warunkach, a nie na ulicach lub na klatkach schodowych. Wiemy, na przykładzie innych miast, że pokoje te mogą stanowić punkt wyjścia dla innych usług - np. detoksu i rehabilitacji. Ramy prawne obowiązujące w Portugalii pozwalają na tworzenie pomieszczeń bezpiecznej konsumpcji narkotyków, ale nikt jeszcze tego nie wykorzystał. To czas by decydenci zaczęli korzystać z tej możliwości - podpisz naszą petycję i poproś ich, aby to zrobili! Partnerem naszej kampanii w Portugalii jest APDES. Aby dowiedzieć się więcej o sytuacji w Portugalii, obejrzyj film wyprodukowany we współpracy z APDES.
Artykuły związane z tą kampanią:
We Need Room for Change!
In Search of a Drug Consumption Room – The Open Veins of Drug Users
ATHEN’S WAY – Struggle For a Drug Consumption Room
Where Do Poles Inject? – The “Room for Change” Campaign in Poland
Why Have the Serbian Media Become Interested in Drug Consumption Rooms?
Advocating for Drug Consumption Rooms in Portugal
Life After the Closure of the Needle Exchange in Budapest
The Room for Change campaign launches a petition among citizens in Sofia
Room for Change: But in Which Direction?
Footer
